Παρασκευή 1 Ιουλίου 2011

φίλος*



δέντρο μου
στέκομαι δίπλα σου τόσο καιρό
αλλά γέρασες..

θυμάσαι που περνούσα χαμένη μπροστά σου;
μου μίλησες και ξαφνιάστηκα από τη βραχνάδα της φωνής σου
-λες και είχες τόσο καιρό να μιλήσεις-
μου είπες σου άρεσε η μουσική μου
πως χάιδεψε τα φύλλα σου

έκλαψες μετά
μέσα σε λυγμούς μου είπες πως ούτε ο αέρας δεν σε αγγίζει πια
κι εγώ έμεινα εκεί
να σου χαρίζω τη μουσική μου

χθες μου ψιθύρισες να φύγω
να ανέβω στον κορμό σου να χαιρετήσω όλα τα φύλλα
την Κάρμεν, πόσο την αγάπησα την Κάρμεν;
τον Λούσιφερ, του άρεσε η άρπα!
την Κίρπη, που κρυφά αφουγκραζόταν!


δέντρο μου
αγαπημένο μου δέντρο
αν και γαντζωμένη εδώ
αν και αγκαλιασμένη σφιχτά γύρω σου
στο υπόσχομαι
θα πετάξω
 - κι ας λες πως πετάω ήδη =) -

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου