..την ώρα που μάτωνα*

Πώς νιώθεις όταν..

ένας ναρκομανής, μόλις ένα μήνα έξω από τη φυλακή, ζητώντας σου 1 ευρώ να φάει στο δρόμο, παρακαλώντας σε..

Πώς νιώθεις όταν αυτός σου λέει πως σε βλέπει στενοχωρημένο;

Κι εσύ τσαλαπατάς την ψυχή μου

Κι εγώ περπατάω στους δρόμους

χαμένος

σαν αυτούς στις ταινίες

με χυμό πορτοκάλι

και ένα στριφτό τσιγάρο στο χέρι

φορώντας γυαλιά ηλίου 10 το βράδυ

-μη ρωτάς γιατί, ξέρεις-

Ακόμα δε βαρέθηκες εκείνο το ποτήρι που σου σερβίρουν; Σκούρο καφέ στον πάτο, τα ¾ συγκεκριμένα, και αφρός μπεζ το υπόλοιπο. Όπως κοιτάς ίσια το ποτήρι, πάνω. Εκτός κι αν καποιος σε αναποδογύρισε κι έχεις το κεφάλι στο πάτωμα, τότε ο αφρός είναι κάτω. Καφές το λένε. Ακόμα δε τον βαρέθηκες;

Αφίσες άτσαλες. - κόκκινες και μαύρες μόνο, για οικονομία -

Τσιγάρα.

Βράζουν τα ντεπόν στο νερό, στο ποτήρι.

Κι ο έξω κόσμος, απαράλλαχτος.

Κι ήρθες κι έφυγες την ώρα που μάτωνα..