Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2011

ίσως να ξανάρθεις όταν θα έχω πια χαθεί..*



Και το ξημέρωμα με καρφώνεις με το βλέμμα σου, λες και νοσταλγείς. Αρχίζεις όμορφα και σιγανά, σχεδόν ψιθυριστά, να τραγουδάς. Ψιθυρίζεις τις νότες του Άσιμου.. “Έχω ένα παπάκι να μου κάνει πα, να μου κάνει πα, πα, πα..” Κι όταν σωπαίνεις εγώ συνεχίζω, συνεχίζω το τραγούδι σου γιατί θα είμαι πάντα εκεί να σε βοηθάω να βρεις τους στίχους του, τις νότες μας..  “Και ένα κουνελάκι που όλο μου κουνάει, που όλο μου κουνάει τ' αφτιά..”  

Μοιραία

ναι, μοιραία συναντιόμαστε στο ρεφραίν και αγνοούμε τα αυτοκίνητα που περνάνε ανενόχλητα ανάμεσά μας, τα κορναρίσματα, μόνο το διώροφο λεωφορείο μου κόβει την όψη σου αλλά με οδηγεί, μας οδηγεί η σιωπή της κιθάρας. Κι εγώ τότε σου ψιθυρίζω πως θέλω να πεθάνω πριν τελειώσει η μελωδία, μην τυχόν στο τέλος της εξαφανιστείς.


“ίσως να ξανάρθεις όταν θα έχω πια χαθεί.. κι ή θα μ’ έχουν θάψει ή θα έχω μαραθεί…”

6 σχόλια:

  1. "..Ναι κοιτάω ψηλά στον ουρανό
    απλώνω το χέρι μου και παίρνω από κει
    ένα σύννεφο γκρίζο με λίγο γαλανό
    για να φτιάξω τη δικιά μου φυλακή.."

    δε ξέρω γιατί και πως , αλλά για κάάάποιο λόγο αυτοί οι στίχοι μου ήρθαν στο μυαλό...




    Καλό σου ξημέρωμαα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτό το τραγούδι, αχ, αυτό το τραγούδι... Δεν έχω λόγια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ο θάνατος δεν είναι φυγή όμως..
    Όμορφο:)
    Και το τραγούδι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. “ίσως να ξανάρθεις όταν θα έχω πια χαθεί.. κι ή θα μ’ έχουν θάψει ή θα έχω μαραθεί…”
    poso eystoxo...
    katerinanina.blogspot.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. rainmaker's: Φυγή είναι.. η κατάλληλη δεν ξέρω εάν είναι.

    Σας ευχαριστώ όλους.. (:

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Είναι η κατάληλη για όταν γινόμαστε δειλοί ίσως..=/

    ΑπάντησηΔιαγραφή