Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2011

cinnamon*


Κεράκι με άρωμα κανέλλας μυρίζει σταθερά το σπίτι τώρα. Στη σκέψη θαμπά τα  χαμόγελα, αχνά τα δάκρυα. Αστόλιστα τα δωμάτια και φέτος. Κι οι μυρωδιές: καφές, πατημένο τσιγάρο μιας μέρα, φρέσκο τσιγάρο πέντε λεπτών, βροχή και, να μην ξεχάσω, κανέλλα από το κεράκι. Το δώρο Χριστουγέννων μου.
Κι εκεί στο περιθώριο του δρόμου με το πεζοδρόμιο, δίπλα ακριβώς από τους υπονόμους, με την μύτη του παπουτσιού σκαλίζω τα βρεγμένα σκουπίδια που έχουν ξεμείνει. Χιλιάδες εισιτήρια -άραγε να υπάρχει κάποια στάση εδώ κοντά;- , φύλλα και πολλές, πολλές γόπες και ξεθωριασμένα λόγια που σαν μικροί δυναμίτες ξεπροβάλλουν από τη σωρό.
Στιγμές μιας περασμένης ζωής

Τσιγάρα του παρελθόντος

Κι οι απουσίες

ξεθωριάζουν

   fade in         

fade out         

Θα τα φυσήξει όλα το επόμενο αυτοκίνητο για να αφεθούν ανέμελα στον άνεμο
Θα τα πάρει μαζί της όλα η επόμενη βροχή για να σύρει με μανία στη θάλασσα




Βλέπεις γιατί επέμενα να μην σπάνε τα κρύσταλλα;

2 σχόλια:

  1. Και ίσως σε λίγο ξεθυμάνει κ η μυρωδιά της κανέλας....
    Γλυκά νοσταλγικό!
    Και πολύ όμορφο^^^

    Καλό υπόλοιπο γιορτών!
    Τα φιλιά μου
    xxxxx

    ΑπάντησηΔιαγραφή